Pulau Weh

18 november 2012 - Antwerp, België

Hello,

 

De volgende morgen in Aceh, het tsunamimuseum en de boot die 4km of meer inland werd meegesleurdt, bezocht. Een beetje aan ramptoerisme gedaan dus, maar wel maf om in t midden van een stad ne gestranden boot te zien. In het museum op de videobeelden en foto’s zie je dan dat er een vliegtuig voor de ingang van mijn hotel stond en dat de stroom die alles meesleurde de grote moskee ‘die ik daarna bezocht heb’ passeerde. Daar dan ‘s middags de ferry genomen naar Pulau Weh, het meest westelijke eiland van Indonesie.

Een heel relaxt plaatsje Iboh, met nog heel basic bunglowkes vlak aan t water of gelijk de mijne enkele meters hoger wa meer in den jungle. Met wa geitjes en soms apen als bezoekers, super helder water , bangelijk voor te snorkelen, meeste koraalriffen zijn wel afgetorven, maar nog veel speciale vissen en octopussen, dus nog wel veel te zien.

Duiken en snorkelen is zijn zowat de enige attracties hier, dus 4 duiken hier gedaan. Tijdens de eerste en derde duik, devilray’s gezien  (kleine broertjes van de supergrote Manta’s), die sierlijk met hun ‘2 meter vleugelwijdte’ kwamen voorbij geflapperd. Dat maakte het voor mij wel de moeite waard om nog is te betalen voor te duiken. Ha ja wat doe tijdens een break van werken in een duikschool, op een andere locatie weer gaan duiken voor de verandering natuurlijk. Na 5 nachten had ik het hier wel bekeken. Beslist om de volgende morgen vroeg te vertrekken richting Ketambe, in Leuser national park, voor een jungletrekking van enkele dagen. ‘s Avonds laat nog eerst vlug een terugvlucht naar chiang mai willen boeken, moest even snel terug naar mijn bungalow om ‘t kaske van de pc-banking te halen. Slaag ik toch mijne voet om zeker, enkel verstuikt,tof.

Wekker gezet maar ‘s morgens gevoelt dat ik er toch niet kan op lopen, had het ‘s avonds al gevoelt dat het serieus was. Dus plannen weer even wijzigen, kan niks gaan doen in de jungle als je ni kunt stappen. Kan ook ni duiken, surfen of andere activiteiten dus zal eerst een aantal dagen ergens op’t strand gaan liggen met nen boek, veel meer opties heb ik voorlopig niet.

Heb mijne voet eerst laten masseren en vandaag laten insmeren met een of andere plant, medicijnen uit den jungle, door een oud vrouwke  die er wat uitziet als een heks, dus hoop dat die haar toverkrachten gaan helpen. Zal zien of die ‘mambo-jambo’ van Sumatra werkt anders zal ‘t voor de verandering nog is dokter worden.

Allee ga morgen proberen om op de Banyakeilanden te geraken , om daar mijne poot wat te laten rusten en zoveel mogelijk niks doen in een prachtige omgeving, hopen dat het snel geneest zodat ik toch nog den jungle in kan voor ik terug naar thailand vlieg…

Foto’s

1 Reactie

  1. Tatan en Jean:
    23 november 2012
    altijd fijn jou iets te horen. Ik moest je de goeiedag doen van Sandy en Joris, ken je ze nog?
    Sandy werkt bij ons en is hier nu.
    Verzorg je voet maar! Zo ik kan lezen ben je nog niet van plan vlug terug te komen naar Belgie!
    Groetjes van ons Tatan