Living on Koh Phangan

Heyyyy,

Ik ben nu twee en  een halve, bijna drie maand op Koh Phangan. Heb een bungalowtje op een 150 meter van t strand, met ne schonen hof  vol planten en palmbomen, Mijne linkerbuur is bebopbar, een rastabar met ne vriendelijke pee in de ' Sunny' , ne sumoworstelaar van +120kg met een peaceteken oep zijn borst getatoeeerd en dreads. Wat hanen, e stuk of 5 honden af en toe een kat in mijnen hof en wa gekko's binnen als huisdieren. Langs rechts nog 2 privebungalows lijk de mijne en dan een bungalowresort da uitkomt op't strand. Ben sinds vorige week officiel divemaster geworden, had al wel wa langer kunnen zijn, maar men heeft effe gewacht om het off. te maken, tot Gopal en Debra (de 2 vorige afgestudeerde als DM) terug waren en voor mij een divemasterparty te organiseren.

Ben ondanks dat de cursus wel plezant was, soms wel intens en ni altijd even makkelijk, vooral als het zolang geleden is da ge nog is hebt moete studeren en dan nog in het engels, toch wel blij is da het achter de rug is. Nu kan ik mij even focussen op het werken als divemaster op de boot. Was de laaste weken eigenlijk al aan 't werk moest gewoon nog enkele oefeningen afwerken en een paar beoordelingen krijgen op het assisteren van cursussen met beginners enzo.

De divemasterparty werd in the lakehut gehouden, cafe-restaurant aan het meer dat door Greg, de vriend van Sophie (collega van mij) word opengehouden. De lakehut heeft een wipe-out parcour (hindernissenparcour gelijk wipe-out op tv) op 't water, dus dat was 1 van mijn laatste proeven om te slagen als divemaster. De tweede was de klassieke snorkeltest 'duikmasker met snorkel op en in de snorkel gieten ze dan een literke zelfgebrouwen mix van alcool in'. Een paar uur na dien test heb ik het wipe-out parcour nog is afgelegd, maar heb ik op de laatste hindernis de 'barrels', de laatste rol gemist en daar ben ik dan met mijn borstkas opgesmakt. Met als gevolg dat ik de volgende dag met gekneusde ribben ben wakker geworden. KORSTE carriere van een divemaster ooit, direct al oep ziekekas (mocht da hier dan al bestaan natuurlijk).

Dus de dagen erna heb ik mij wa nuttig gemaakt in diveshop en ne keer meegegaan op den boot om de mensen wa wegwijs te maken en de snorkelaars aan hun gerief te helpen enzo.

Heb ook op mijne vrije dag met Frank en Maurits (ne hollander da bij Frank logeerde en 4 dagen met mij gaan duiken was), een boottochtje gedaan hier juist voor de kust. De bedoeling was om wat te duiken, te vissen en Frank die doet freediving en speervissen. Maar het zicht was enorm slecht  die dag, dus het duiken viel wa tegen en het wrak da frank weet liggen was ni te vinden we zagen nog meter onder water dus. Op den terugweg slaagt de motor van da vissersbootje dan nog vast, konden ze ons nog komen slepen, al e geluk da touring wegenhulp er rap was. Zonder vis thuisgekomen, dien barracuda op den BBQ zal voor nen andere keer zijn.

Hoop dat ik morgen terug aan de slag kan en dan bedoel ik met terug te duiken, he. Want ik geniet nu wel van mijn job, als divemaster gids je meestal wel ervaren duikers,soms geef je een kleine opfrissingscursus,  .maar dat zijn maar enkele oefeningen onder water, wat je job wel wat makkelijker maakt. In mijn opleiding moest ik veel assisteren bij cursussen van studenten die nog nooit hadden gedoken en dat is toch wel iets anders. Dan maak je wel het een ander mee soms onder water zenne.

Misschien ga ik binnen enkele maanden mijn instructorsdiploma halen, maar dat weet ik nog ni, mijn instructor zou graag daar met mij in september aan beginnen, maar komt misschien net iets te vroeg. Laat me eerst gewoon wa werken als divemaster en wa ervaring opdoen en dan zullen we wel zien.

Voor de rest ontbreekt me hier op thailand gelijk als thuis da tikkeltje geluk elke keer. Bij Sailrock , de duiklocatie waar we bijna alle dagen gaan duiken zijn ondertussen ne keer of acht a negen walvishaaien gespot. Maar da was elke keer ik een vrije dag, of oefeningen in't zwembad of op een andere locatie aan 't duiken was. Een keer was ik ter plaatse oefeningen aan t doen voor mijn rescuecourse, dus mijn instructeur naar boven brengen en reddingsscenario's enzo , die dag heeft iedereen de whaleshark gezien behalve wij natuurlijk.Typisch....

Groetjes uit Koh Phangan, Thailand....